PAPATZIKOU GALLERY – BOOTH C6 | ART-ATHINA 14 – 16.09.2019 – ZAPPEION MANSION

Η Γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ, στην ΑRΤ-ΑΤΗΙΝΑ 2019 παρουσιάζει τις εργασίες των εικαστικών: Άγγελου Αντωνόπουλου, Μανόλη Γιανναδάκη, Άρη Κατσιλάκη, Χάρη Κοντοσφύρη, Κωστή (Τριανταφύλλου), Άρτεμιδος Ποταμιάνου, Γιώργου Τσακίρη, παλαιότερων αλλά και νεότερων συνεργατών της γκαλερί από το ξεκίνημά της (2006) έως και σήμερα, όπου καλούνται να εκθέσουν -μέσα στο ίδιο πλαίσιο – παλαιότερα με νεότερα έργα ως μια άκρως ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική συνθήκη για την ιστορία τους αλλά και την ιστορία της εγχώριας τέχνης. Έτσι επιχειρείται μια αναζωογόνηση του παρόντος από μια σύνδεση με το εικαστικό παρελθόν των καλλιτεχνών που συμμετέχουν. Η σύνδεση αυτή έχει ιστορικό αλλά και συλλεκτικό ενδιαφέρον καθώς η πρόκληση για κάθε φιλότεχνο στην πρόταση αυτή βρίσκεται στην παρουσίαση εικαστικών και στην εξέλιξη του έργου τους μέσα από συνεχή έρευνα, (..) και τον χρονικό εντοπισμό καλλιτεχνών που άντεξαν στην πορεία τους και το έργο τους δεν έσβησε στο ήδη ιδωμένο.

Α. Αντωνόπουλος: Το μέχρι σήμερα εικαστικό μου έργο χωρίζετε σε τρείς βασικούς άξονες που καθορίζονται από το χρόνο και το περιεχόμενο. Οι συγκεκριμένοι άξονες-κεφάλαια διαμορφώνονται μέσα από σειρά έργων με κοινή προβληματική αλλά και συγγενικών μέσων. Επιγραμματικά αναφέρω ότι στο πρώτο κεφάλαιο, κυρίως έργα ζωγραφικά, τίθενται ζητήματα μεταφυσικού προσανατολισμού και περιεχομένου. Στη δεύτερη περίοδο τα έργα, συνήθως μικτής τεχνικής και διαφορετικών μέσων διερευνούν την καθημερινότητα το ευτελές και το θραύσμα. Στη τρίτη περίοδο που διαρκεί μέχρι σήμερα κυριαρχούν έργα-εγκαταστάσεις με ξεκάθαρο πολιτικό περιεχόμενο. Το έργο «Tο Μαρτύριο του Α. Σεβαστιανού» παρουσιάστηκε στη γκαλερί «Κ» με αφορμή την ομαδική έκθεση με τίτλο «Ο Άγιος Σεβαστιανός», σε επιμέλεια Γιάννη Ζιώγα, το 2008. Ο Άγγελος Αντωνόπουλος γεννήθηκε στα Τρόπαια Γορτυνίας το 1957. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Α.Σ.Κ.Τ. με δασκάλους τους Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητραία και Β. Βασιλειάδη. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από είκοσι ατομικές εκθέσεις [Δημοτ. Πινακοθήκη Δ. Αθηναίων, Art -Αthina Τitanium, Art Forum Τσάτσης Θεσ\νικη, Ν. Μορφές Αθήνα, Citronne Πόρος, Αποκάλυψη Λευκωσία, T.a.f. Αθήνα, ALMA Τρίκαλα, Πάρκο Ελευθερίας Αθήνα, Αγκάθι Αθήνα ,Παπατζίκου Βέροια] όπως και πολλές ομαδικές παρουσίες σε Ελλάδα και εξωτερικό Κύπρο, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Κροατία, Αγγλία, Η.Π.Α. Έχει ζωγραφίσει τους κιν\φους Ιdeal στην Αθήνα και Cineak στον Πειραιά. Από το 1989 μέχρι σήμερα διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Μ. Γιανναδάκης: Η έρευνα μου, θα έλεγα πως έχει ως λέξεις κλειδιά τον άνθρωπο και τον χώρο. Εδώ και 25 χρόνια, το περιβάλλον των Τεχνικών της χάραξης και της εκτύπωσης, με απασχόλησε συστηματικότερα. Το έργο ”Η Οικογένεια όλη!… Νο 2″ 1994 ανήκει στην ενότητα, όπου από τις αρχές του 1990, εντάθηκαν στις προθέσεις μου οι ανασυνθετικές λειτουργίες τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο. Σε αντιπαράθεση, το έργο ”Πεδίον εκτύπωσης Νο2″ του 2018 ως πιο πρόσφατο, καθορίζεται από μία κεντρική ιδέα με συμβολιστικό περιεχόμενο για το περιβάλλον της διατύπωσης των ιδεολογικών προβληματισμών, Τελικά , κάθε αποφασιστική καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία μέσα στο πέρασμα του χρόνου ένα έργο κάνει, με διαφοροποιήσεις και παραλλαγές σύμφωνα με την κατάσταση του ιστορικού συγκείμενου που βιώνει. εντείνει την άποψή μου, ότι πιο πολλές συγκριτικά είναι οι αισθητικές ομοιότητες , παρά οι διαφοροποιήσεις. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε στη Σχολή Γραφικών Tεχνών του Aθηναϊκού Tεχνολογικού Oμίλου A.T.O. (Δοξιάδη), από το1972 έως το 1975. Στην A.Σ.K.T. Aθηνών, στο εργαστήριο Χαρακτικής του K. Γραμματόπουλου, από το 1975 έως το 1980 καθώς και στο εργαστήριο Tυπογραφίας και Tέχνης του Bιβλίου , όπου συνδύασε την προηγούμενη γνώση του από τη Σχολή Δοξιάδη με τις τεχνικές της Xαρακτικής από το1979 έως το 1981. Δίδαξε Σχέδιο στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης από το 1986 έως το 1997 και διδάσκει Χαρακτική από το 1997. Το 2011 εξελέγη Kαθηγητής Χαρακτικής στο ίδιο τμήμα. Συμμετείχε σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, σημαντικές διοργανώσεις ιδιωτικών γκαλερί, δημοτικών πολιτιστικών φορέων, ιδρυμάτων, καλλιτεχνικών ενώσεων, πινακοθηκών, μουσείων.

Άρης Κατσιλάκης: Συνθέσεις, με σχεδόν εμμονική αναφορά στη σχέση της επίδρασης της ανθρώπινης εξέλιξης στο περιβάλλον, δημιουργούνται από την αρχή σχεδόν της ενασχόλησης μου με την γλυπτική. μέσα από διαδικασίες συνεχούς εικαστικής αναζήτησης και αυτογνωσίας. Αρχικά με αναφορές στην Arte Povera, φυσικά υλικά όπως ακατέργαστο μαλλί, αυγά, κουκούλια, χαρτί αλλά και ανακυκλώσιμα ευτελή υλικά, δίνουν τη θέση τους τα τελευταία χρόνια σε ένα καθαρά φυσικό υλικό, τον πηλό. Η ξύλινη σταυροειδή κατασκευή –Το πρώτο μου έργο αμέσως μετά την αποφοίτησή μου από την ΑΣΚΤ– με κύριο στοιχείο το αυγό και εμφανή τη πρόθεση μου για έντονο προβληματισμό γύρω από την επίδραση που έχει η ανθρώπινη παρέμβαση στο περιβάλλον, παραχωρεί τη θέση της σε μια νέα εικαστική μορφοπλαστική προσέγγιση, λιγότερο περιγραφική. Μιας νέας τραγικής πραγματικότητας σε μια εφιαλτική μεταβιομηχανική εποχή. Ο Άρης Κατσιλάκης με καταγωγή από την Κυριακή Έβρου γεννήθηκε στο Κλούζ της Ρουμανίας το 1974. Το 1998 εισήχθη στη Σχολή Καλών Τεχνών Τήνου (μαρμαρογλυπτική). Αποφοίτησε το 2001 με υποτροφία για συνέχιση των σπουδών του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Φοίτησε στο Α΄ Εργαστήριο Γλυπτικής με καθηγητή τον Θ. Παπαγιάννη και στο το Εργαστήριο Φωτογραφίας με καθηγητή τον Μ. Μπαμπούση. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πέντε ατομικές εκθέσεις και σε πολυάριθμες ομαδικές, Από το 2007 ως το 2011 δίδαξε Γλυπτική ως Ειδικός Επιστήμονας στον Τομέα Γλυπτικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και από το 2011 έως το 2015 δίδαξε Πλαστική και Κεραμική ως Εργαστηριακός Συνεργάτης στο Τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων του Τ.Ε.Ι Σερρών. Τον Νοέμβριο του 2017 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής Γλυπτικής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη

Χάρης Κοντοσφύρης: Οι υδάτινοι ορίζοντες προκύπτουν τη δεκαετία του ’90 ως ένας αναστοχασμός της σχέσης που γεννά το τοπίο, που επιμένει να συστήνεται ως τόπος. Τα μεταλλικά πλαίσια είναι οι φωριαμοί των τόπων, που συγκρατούν το εξιδανικευμένο βάρος τους. Πλαισιώνουν ένα κολλάζ από θραύσματα τσιμέντων, τα οποία σχηματοποιούν μέσα από την αιώρησή τους τον ουρανό και το υδάτινο στοιχείο. Όλα αυτά ερευνώνται σε δισδιάστατη μορφή με την ογκομετρική ακανόνιστη διάσταση των μικρών τσιμεντένιων πλακιδίων. Από το 2018 και μετά επιχειρώ ξανά να μελετήσω αυτά τα τοπία σε δυο ή και περισσότερα επίπεδα. Το «κενό» και το «πλήρες» επανέρχονται πιο περίπλοκα και με εξωραϊσμένο το τσιμέντο με χρωματικούς τόνους. Το πεπερασμένο διακρίνεται από το άπειρο ως προς την ευκρίνεια, την επόπτευση και τον οριακό του χαρακτήρα. Τα έργα των τσιμεντένιων οριζόντων προτρέπουν την ενεργοποίηση του απείρου ως στοιχείου της αντίληψης του κόσμου τούτου. Σκοπιά Φλώρινας 2/9/2019. Ο Χάρης Κοντοσφύρης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1965. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Χατζίκου στην Αθήνα (1984-1987), ενώ το 1993 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ΑΣΚΤ, Αθήνα. Tο 2007 έγινε διδάσκων στον Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2010 είναι αναπληρωτής καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παν. Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα).

Κωστής Τριανταφύλλου: Από το 1989, ο ηλεκ. κεραυνός και το ενεργειακό του πεδίο παρεμβαίνουν καταλυτικά εννοιοδοτώντας το τυχαίο, τον ήχο, το φώς, την αγωγιμότητα των υλικών, την διαδραστικότητα με τον θεατή. Από τότε μέσα από εκθέσεις και δρώμενα, προτείνω όσο μέσα στην τέχνη τόσο και μέσα στην καθημερινή προσέγγιση του φαινόμενου, με κείμενά μου και συζητήσεις με ειδικούς γύρω απ’ τον κεραυνό, μια διαφορετική οπτική από την τρέχουσα. Ο αέρας που αναπνέουμε κεραυνοβολείται από τα έργα μου που αναδεικνύουν τα βασικά στοιχεία της φύσης σε οργανικές συνιστώσες του ίδιου του κορμιού μας. Για να ανακαλύψουμε έτσι τον κεραυνό σαν ανεξερεύνητο ακόμα ζωοποιό φαινόμενο , που εκδηλώνεται απρόβλεπτα, όπου χρειάζεται, για να σταθεροποιήσει το ηλεκτρικό πεδίο του πλανήτη και να εξασφαλίσει τη συνέχιση της ζωής. Το Ηλεκτρικό πεδίο, ένα συνολικό ενεργειακό πρόταγμα των προβληματισμών μου πάνω στην τέχνη και στον κεραυνό, παρουσιάστηκε σε δέκα διαφορετικές εγκαταστάσεις και σαν σημαντικότερες σημειώνουμε αυτές των Μουσείων Espace Electra στο Παρίσι, Electropolis στη Μυλούζη, στο Μ.Μ.Σ.Τ. και στο Ε.Μ.Π. Κωστής Τριανταφύλλου: Εικαστικός καλλιτέχνης και ποιητής • Πανεπιστημιακές σπουδές στην Αθήνα και το Παρίσι • Το 1969 δημοσιεύεται το πρώτο του collage και πραγματοποιεί την πρώτη του έκθεση με γλυπτά από μολύβι • Οργανώνει στην Αθήνα δύο περιοδικά λόγου & τέχνης, τον Λωτό 1968-1972 και την Πράξη 1972 • Το πρώτο του βιβλίο ποίησης κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 1974 στην Αθήνα • Από το 1970 έως σήμερα δημοσιεύει σε πολλά περιοδικά σχέδια, ποιήματα, πεζά και δοκίμια • Δουλεύοντας στο synthi 100, δημιούργησε το ηχητικό υπόστρωμα της κινηματογραφικής του ταινίας Saga of a city, 1976• Από το 1976 αρχίζει μεικτά έργα οπτικής ποίησης • Πρώτο δρώμενο (performance) σε Αιθ. Τέχνης στην Αθήνα το 1975 • Από το 1986 το φαινόμενο του κεραυνού είναι στο επίκεντρο της έρευνάς του • Έχει πραγματοποιήσει 30 ατομικές εκθέσεις σε Aιθ. Τέχνης και Μουσεία στην Ευρώπη και έχει πάρει μέρος σε πάνω από 100 διεθνείς ομαδικές εκθέσεις όπως και σε πολλά συνέδρια/συμπόσια Τέχνης Τεχνολογίας και Ποίησης και Νέων Τεχνολογιών • Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία κι Ιδιωτικές Συλλογές στην Ελλάδα, στην Γαλλία, στο Βέλγιο, την Γερμανία κι αλλού

Άρτεμις Ποταμιάνου: “On The Origins Of Art”, Dienstgebaude Art Space Zurich, Ζυρίχη, Ελβετία, 2016 “On The Origins Of Art ΙΙ”, Lubomirov and Easton gallery, Λονδίνο, Αγγλία, 2014 ‘Η Εξέλιξη της Τέχνης (On The Origins Of Art)’, έκφραση-γιάννα γραμματοπούλου, Αθήνα, 2014 και στις ομαδικές: «Back to basics: Text», ΕΝΙΑ Gallery, Πειραιάς, 2017 «Project15: DEATH | LIFE», Anna Pappas gallery, Μελβούρνη, Αυστραλία,.2015, Επιμέλεια: Sebastian Goldspink “Out of paper”, Tint Gallery, Θεσσαλονίκη, 2013. Η Άρτεμις Ποταμιάνου είναι εικαστικός και επιμελήτρια και δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Έχει πραγματοποιήσει ως εικαστικός 23 ατομικές εκθέσεις ανάμεσα τους στη Real Gallery (Νέα Υόρκη), στο Borough Museum & Art Gallery (Newcastle), στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, στο MAC (Midlands Art Center του Μπέρμινγκχαμ), στο Hellenic Centre ( Λονδίνο), Fizz Gallery (Αθήνα), Tint Gallery (Θεσσαλονίκη), Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης κα. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πάνω από 100 ομαδικές εκθέσεις ανάμεσα τους στη 1η Biennale της Θεσσαλονίκης, στη BIDA – Biennale της Ισπανίας ( Ελληνική Εκπροσώπηση), 3η Μπιενάλε της Αθήνας, στη Biennale Internazionale Dell’ Arte Contemporanea (Φλωρεντία), στο ΕΜΣΤ (Αθήνα),στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), στο Vista Mare Foundation (Ιταλία), στο International Young Art 2002: Sotheby’s Amsterdam, Sotheby’s Tel Aviv, Sotheby’s Moscow, στη Change & Partner Contemporary Art, (Ρώμη), στη Colesman Project Space (Λονδίνο), στο «Greek Sale»- Bonhams, (Λονδίνο), στη Φωτοσυγκυρία 2005 (Θεσσαλονίκη), στο Open 2012(Βενετία), στο Tensta Kulturhus (Στοκχόλμη), κα. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (BA) και στο Staffordshire University (MA). Έχει επιμεληθεί περισσότερες από 50 εκθέσεις σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών της διεθνούς σκηνής, που χρησιμοποιούν εκτενώς στο έργο τους στοιχεία του λόγου, της γλώσσας και πολιτικής σκέψης ανάμεσα τους, του Joseph Kosuth, Joseph Beuys, του Damien Hirst, του Terry Atkinson, του Peter Greenaway, της Candice Brietz, των Guerrilla Girls και πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Ιδρύματα και εναλλακτικούς χώρους. Η Ποταμιάνου είναι η ιδρύτρια και διευθύντρια του Platforms Project – Independent Art Fair και ραδιοφωνική παραγωγός της εκπομπής για τα εικαστικά Art Therapy, από το 2011στο Beton7 radio. Είναι επίσης Υπεύθυνη εικαστικής ύλης για το αρχιτεκτονικό περιοδικό GRA Review από το 2010. Από το 2015 είναι στο Δ.Σ. και Ταμίας της AICA HELLAS (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης). Έχει επίσης γράψει πολλά κείμενα για καταλόγους εκθέσεων, βιβλία.

Γιώργος Τσακίρης *Το έργο αυτό εκτέθηκε για πρώτη φορά στην αίθουσα τέχνης “Δεσμός” στην Αθήνα το 1991. Την έκθεση αυτή επιμελήθηκε η κριτικός τέχνης Έφη Στρούζα. Στο κείμενο του καταλόγου με τίτλο “Ο ερμητικός διάλογος μεταξύ της φύσης και της τέχνης” μεταξύ των άλλων, σημειώνει: “…Ο Γιώργος Τσακίρης, εδώ και αρκετά χρόνια, κατασκευάζει τέτοια μυθολογήματα. Μοιρασμένος ο ίδιος ανάμεσα στον πρωτογονισμό της Φύσης και στον εκπολιτισμένο μύθο της, μελετά τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ισορροπήσει η συμπεριφορά του μέσα στον ανελέητο και συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ της κατάστασης του πρωτογονισμού και του εκπολιτισμού.. ..”Το έργο αυτό εκτέθηκε το 1995 στη γκαλερί “La Serre”, Σχολή Καλών Τεχνών του Saint Etienne, Γαλλία. Εκτέθηκε επίσης το 2012 με την ευκαιρία της αναδρομικής έκθεσης του καλλιτέχνη στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ο Γιώργος Τσακίρης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1955. Σπούδασε Ανώτερα Ηλεκτρονικά. Στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική. Είναι καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Το έργο του παρουσιάστηκε στην Ελλάδα, Γαλλία, Σουηδία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Αίγυπτο, Τουρκία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σκόπια, Τσεχία, Φινλανδία, Μολδαβία, Ουκρανία, Ελβετία. Γλυπτά του έχουν στηθεί σε δημόσιους χώρους. Το 2017 το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον τίμησε με το Βραβείο Αριστείας 2017 για τη διεθνή καλλιτεχνική του παρουσία.