ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΚΟΥΛΟΣ
Θαλασσινό Τοπίο
Περιγραφή
Θαλασσινό Τοπίο
ζωγραφική, λάδι σε καμβά
Ο Στέλλιος Σκούλος,- γράφει ο Γιώργος Λαζόγκας,- ο πλέον ταλαντούχος μαθητής του Σαχίνι, διάλεξε δρόμο μοναχικό, μεθοδικό, αλλά και με μεγάλη πίστη. Παραμένω θαυμαστής της ζωγραφικής του και των εξαιρετικών του σχεδίων που είναι ταυτότητα μιας εποχής που μου λείπει, του διαλόγου και της συντροφιάς που χάθηκε, της Θεσσαλονίκης που έφυγε ανεπιστρεπτί. Για τον Στέλλιο Σκούλο θα μπορούσα να πω πολλά. Για τα χρόνια του ΄70, για τη Θεσσαλονίκη ακόμη περισσότερα, για το εργαστήρι ζωγραφικής στην Αρχιτεκτονική, υποκατάστατο της Καλών Τεχνών που δεν υπήρχε ακόμη, που από την εποχή του Λεφάκη καλλιεργούσε νέες θεωρήσεις και πρακτικές, ενθάρρυνε τους νέους και παρείχε ουσιαστικές πληροφορίες για τα διεθνή κινήματα της Τέχνης, κάτι πρωτόγνωρο τότε για τα Ελληνικά δεδομένα. Ιδέα του Σαχίνι, δάσκαλου αλλά κυρίως καλλιτέχνη πολύ ουσιαστικού και δραστικού κάτι που δεν του αναγνωρίστηκε ποτέ ίσως, ήταν η έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο το1975, μιας ομάδας μαθητών του, κοντά κι εγώ, που ονομάστηκε «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ» για τις κοινές μας αναφορές αλλά και την ανάγκη μας να δηλώσουμε παρουσία σ΄ εκείνα τα χρόνια της ΄΄διαμαρτυρίας΄΄.
Αθήνα, Κεραμικός
9-10-07
Γιώργος Λαζόγκας
ΣΤΕΛΛΙΟΣ ΣΚΟΥΛΟΣ
1952, Θεσσαλονίκη / Αρχιτέκτονας ΑΠΘ / Μέλος ΤΕΕ, ΕΕΤΕ, ΣΚΕΤΒΕ [ιδρυτικό] / Συμμετοχή σε 250 περίπου ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και στις 13η και 14η Πανελλήνιες / Εκδότης, υπεύθυνος γενικά του περιοδικού «ΠΡΑΤΗΡΙΟ» τέχνης + άλλων [δωρεάν διανομή, 1989 -1992]
1981 «ΚΟΧΛΙΑΣ» Θεσσαλονίκη
1984 «ΚΟΧΛΙΑΣ» Θεσσαλονίκη
1987 «ΜΕΔΟΥΣΑ» Αθήνα
«ΖΜ» Θεσσαλονίκη
1989 «ARTFORUM» Θεσσαλονίκη
1990 «ΜΕΔΟΥΣΑ» Αθήνα
«DAC» Πολιτιστική Υπηρεσία Γαλλικής πρεσβίας,
* 2004 «ΖΜ» Θεσσαλινίκη
* 2007 «ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ» Βέροια 19 Οκτωβρίου – 15 Νοεμβρίου 2007
